Deze week plaats ik een nieuwe meditatieve kunstzinnige oefening speciaal voor deze Corona-tijd.
We gaan een spiraal maken. Van buiten naar binnen en van binnen naar buiten. Hierbij staan we stil bij wat deze twee bewegingen met ons doen: een naar binnengaande beweging zou je kunnen zien als meer bij jezelf komen. Een naar buitengaande beweging zou kunnen staan voor verbinding met de buitenwereld. Onderzoek waar jij het meest toe geneigd bent, maar ook: waar je nu het meest behoefte aan hebt.
Hoe passen zaken als (sociale) media en corona beperkingen bij wat je beleefd hebt? Hoe zou je je omgang met media en social distancing creatief en passend bij jou, vorm kunnen geven de komende tijd? Heel veel succes!
In het filmpje van deze meditatieve kunstzinnige oefening refereer ik aan een andere kunstzinnige oefening. Nl het maken van een wensbolletje oefening 2.
Je kunt deze oefening deels in de duinen of op het strand in het zand doen. Zo maak je je eigen ‘land art’. Zoek een rustig moment van de dag uit dat er maar weinig mensen zijn. Bijvoorbeeld ‘s ochtends vroeg of rond een uur of zes ‘s avonds. Dezelfde oefening kun je vervolgens ook thuis doen op papier met krijt of potlood.
De video van deze kunstzinnige oefening is mogelijk gemaakt door Lievegoed.
Duur: een half uur tot een uur.
Materialen: A4 of A3 papier, krijt of potlood of houtskool. Eventueel een dienblad/ bakplaat en een zak meel. En een zandvlakte;-)
Afke
P.S. Dit nieuwsbericht zag ik toevallig op de avond dat ik zelf ook naar het strand was geweest en de spiraal in het zand had gemaakt: https://www.facebook.com/omroepwest/posts/2981047558617802?hc_location=ufi
Eb
Ik trek mij terug en wacht.
Dit is de tijd die niet verloren gaat:
Iedre minuut zet zich in toekomst om.
Ik ben een oceaan van wachten,
waterdun omhuld door ‘t ogenblik.
Zuigende eb van het gemoed,
dat de minuten trekt en dat de vloed
diep in zijn duisternis bereidt.
Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?
M. Vasalis,
uit: Vergezichten en gezichten
Uitgeverij van Oorschot 1954